از مکافات عمل غافل مشو...

وﻗﺘ ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ ﺣﺎﻢ ﺮﻣﺎﻥ ﺷﺪ،
ﺣﺴﻦ ﺧﺎﻥ ﺑﻠﻮ که از بزرگان شهر بود را دستگیر ﻭ بهمراه ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﺮﺩﺳﺎﻟﺶ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ!
ﻓﺮﺯﻧﺪ حسین خان بلوچ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﺮﺽ ﺩﻔﺘِﺮ ﺩﺎﺭ ﺷﺪ.
حسین خان ﺑﻪ ﺍﻓﻀﻞ ﺍﻟﻤﻠ، وزیر فرمانفرما ﻔﺖ: ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ ﺑﻮ ۵۰۰ﺗﻮﻣﺎﻥ می دهم و بجای آن فقط ﺴﺮ خردسالم ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺁﺯﺍﺩ ﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺷﻮﺩ و نمیرد.
ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ وقتی پیشنهاد حسین خان را شنید ﻔﺖ: من که ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ ﺮﻣﺎﻥ هستم، نظم و ﺍﻧﺘﻈﺎﻡ ﻣﻤﻠﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ۵۰۰ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺭﺷﻮﻩ ﻧﻤ ﻓﺮﻭشم...

ﻓﺮﺯﻧﺪ حسین خان ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ، جلوی پدر جان داد.
اتفاقاً سال بعد، ﺴﺮ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺽ ﺩﻔﺘﺮ ﺩﺎﺭ ﺷﺪ.

فرمانفرما ﺑﺮﺍ شفای پسرش ۵۰۰ ﻮﺳﻔﻨﺪ ﻧﺬﺭ ﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻓﻘﺮﺍ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ فرزندش ﺷﻔﺎ ﺎﺑﺪ ﻭﻟ سودی نبخشید ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ وی ﻫﻢ، جلوی چشمان پدر جان داد.
ﺭﻭﺯ ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ وزیرش، ﺃﻓﻀﻞ ﺍﻟﻤﻠ ﺭﺍ ﺩﺪ و ﻔﺖ ﻋﺠﺐ ﺭﻭﺯﺎﺭ ﺍﺳﺖ...
ﺍﺮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻐﻤﺒﺮ در کار ﻧﺴﺖ، ﻻﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﺩﻋﺎﻫﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﻓﻘﺮ و گرسنه ای ﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﺍﻃﻌﺎﻡ ﺮﺩﻡ، ﺑﺎﺪ ﺑﻪﺍﻡ ﺧﻮﺏ میﺷﺪ ﻭ زنده ﻣ ﻣﺎﻧﺪ...

ﺍﻓﻀﻞ ﺍﻟﻤﻠ ﻔﺖ، ﺍﻦ ﺣﺮﻑ ﺭﺍ ﻧﺰﻧﺪ ﻗﺮﺑﺎﻥ، ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ ﻞ ﻋﺎﻟﻢ، ﺍﻧﺘﻈﺎﻡ و نظم ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ۵۰۰ گوﺳﻔﻨﺪ ﺭﺷﻮﻩ ﻓﺮﻣﺎﻧﻔﺮﻣﺎ ﺮﻣﺎﻥ ﻧﻤ ﻓﺮﻭﺷﺪ...!

نشو در حساب جهان، سخت گیر
که هر سخت گیری بود، سخت میر

تو با خلق آسان بگیر، نیک بخت
که فردا نگیرد خدا، بر تو سخت