آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است.اگر کم کار کند، میگویند تنبل است.اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند.اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است.اگر ساکت و خاموش باشد میگویند لال است.اگر زبانآوری کند، میگویند ورّاج و پرگوست.اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند میگویند ریاکار است و اگر نکند می گویند کافر است و بیدین.لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد و جز ازخداوند نباید ازکسی ترسید. بخوانید, ...ادامه مطلب
کل عمر من فارسی شده، دلم هم فارسی شده محمد مُمیتالرشید، دانشیار زبان فارسی دانشگاه داکا (بنگلادش) درباره آشناییاش با زبان فارسی میگوید: در سال هزار و نهصد و نود و هشت میلادی در کنکور شرکت کردم و گفتند با توجه به شرایط میتوانید در گروه زبان و ادبیات فارسی ثبتنام کنید. قبل از آن درباره زبان فارسی و ادبیات آن چیزی نخوانده بودم البته کلماتی چون نماز و روزه را که فارسی است، استفاده میکردیم زیرا در زبان بنگلا پنجهزار واژه فارسی داریم.شعرهای حافظ شیرازی را خواندم، عاشق حافظ و عاشق این زبان شدم. سال اول دانشگاهم با تاجران ایرانی نمایشگاه داکا، دست و پا شکسته فارسی صحبت میکردم و این ماجرا شروعی شد که به زبان فارسی بیشتر پیوند بخورم. با دوستان ایرانی بیشتر صحبت میکردیم.میتوانم بگویم به خاطر حافظ به زبان فارسی علاقه پیدا کردم و عاشق آن شدم.وی می گوید الان هم عاشق این زبان است و اینگونه تعبیر میکند:«الان کل عمر من فارسی شده، دلم هم فارسی شده است». همسرم اهل سوریه است و با توجه به اینکه زبان هم را نمیدانیم، زبان فارسی زبان مشترکمان شده بخوانید, ...ادامه مطلب